Houten

“Het is een win-win: zij hebben onderdak, wij kunnen wezenlijk iets betekenen.” Wat in Houten begon als een sociaal samenwerkingsverband tijdens de coronaperiode, mondde uit in een enthousiast Thuisgeef-initiatief door zeven verschillende geloofsgemeenschappen. De eerste twee statushouders zijn inmiddels gesetteld, en in de zomer wordt de volgende locatie klaargemaakt. Vrijwilliger en initiatiefnemer Charles Verwimp en beleidsadviseur Lisalette Dijkers van de gemeente Houten blikken terug op de maanden die vooraf gingen.

Niet toekijken, maar hélpen
Midden in de coronaperiode ontstond ‘Houten voor Houten’, een netwerk van Houtense organisaties, kerken en inwoners. “We hebben in die tijd meerdere initiatieven opgestart met het doel om naar elkaar om te zien”, vertelt Charles. Toen dit later wat minder nodig werd, diende zich een volgende crisis aan: de oorlog in Oekraïne. Charles: “We hoorden over de grote stroom vluchtelingen in Ter Apel en wilden niet blijven toekijken, maar hélpen.” De groep vrijwilligers ging in dezelfde samenstelling door met het regelen van allerlei zaken, zoals tijdelijke opvangplekken en het mobiliseren van social workers uit de achterban.

Meteen doorpakken
Toen de opvang in Ter Apel vastliep vatte een interkerkelijke steungroep van 7 Houtense geloofsgemeenschappen het idee op om naast Oekraïense vluchtelingen ook statushouders op te vangen in Houten. “We hadden inmiddels korte lijntjes met de Gemeente Houten en welzijnsorganisatie ‘van Houten&co’ , licht Charles toe. Hierdoor konden we snel schakelen. “De Katholieke Kerk heeft beschikking over een woning met een appartement op de begane grond én op de bovenverdieping. Een van de twee is vlak voor Pasen in gebruik genomen door twee statushouders uit Syrië.” Het tweede appartement komt in juni vrij. “Daarnaast hebben we nog de bovenverdieping van de oude pastorie van de Katholieke Kerk, die wordt op dit moment nog bewoond door Oekraïners. Deze mensen stromen binnenkort uit naar reguliere opvang, dan kunnen ook daar statushouders terecht.”

De groep is de motor
Dat de opvang zo snel geregeld kon worden, is vooral te danken aan de vruchtbare samenwerking tussen de gezamenlijke kerken en de Gemeente Houten. Lisalette is namens de gemeente betrokken bij het initiatief en vertelt: “Als beleidsadviseur is het mijn taak om het traject zo makkelijk en snel mogelijk te laten verlopen. De sleutel is dat je geen ‘last’ hebt van de gemeente, maar dat het samenwerken juist een ‘lust’ is.” Charles: “Lisalette gaf aan dat als we ergens vastliepen, we het meteen moesten laten weten. Zij fungeert voor ons echt als spil binnen de gemeente.” Volgens Lisalette heeft de gemeente daarin vooral een faciliterende functie. “We zorgen dat alles zo soepel mogelijk verloopt en dat de initiatiefnemers snel vervolgstappen kunnen zetten. Het initiatief, de motor en het enthousiasme liggen echt bij de groep.”

Rimpels = actie
De vrijwilligers van het Thuisgeef-initiatief halen er veel voldoening uit om iets te kunnen betekenen voor de statushouders. Het is volgens Charles een mooi voorbeeld van een win-win situatie. “Als kerken willen we graag van betekenis zijn in onze omgeving; dit project biedt mensen een mooie mogelijkheid om dat in de praktijk te brengen. De statushouders kunnen het azc sneller verlaten en eerder starten met integreren. Wij zorgen daarbij graag voor een warm welkom!” Lisalette vindt deze wilskracht prachtig om te zien. “Het initiatief van deze zeven kerken in Houten is hét voorbeeld van vasthoudendheid. Als je te maken hebt met gedreven inwoners die met zulke mooie ideeën komen, dan moet je daar als gemeente iets mee doen. Ik zou andere gemeenten ook willen meegeven: koester dit soort initiatieven en waardeer de vasthoudendheid van vrijwilligers. Accepteer dat er soms een steen in het water wordt gegooid die rimpels veroorzaakt, want juist zó ontstaat actie!”