Neem dan contact op met het projectbureau van de Thuisgevers via welkom@dethuisgevers.nl of 06-21903658.
Pers kan contact opnemen met Henrica de Vries, via henrica@dethuisgevers.nl of 06-1386 2062
Schrijver Kader Abdolah twijfelde geen moment toen de Thuisgevers hem vroegen om ambassadeur te worden. De vraag wierp hem dertig jaar terug, naar de tijd dat hij zich, samen met zijn vrouw en dochter, zelf als nieuwkomer in Nederland vestigde. Ze kregen een huis toegewezen in een dorpje bij Zwolle en werden warm ontvangen.
De warme manier waarop de Thuisgevers nieuwkomers verwelkomen, deed u denken aan uw eigen ontvangst?
“Precies. Zoals de Thuisgevers een buddy aan nieuwkomers koppelen, zo kregen wij via de gemeente een contactgezin aangewezen: Maria, Stef en hun kinderen. Zij brachten ons de Nederlandse taal bij, namen ons mee naar hun familie. Naar bruiloften, bejaardentehuizen, begrafenissen. Zulke mensen zijn heel belangrijk voor de integratie van nieuwkomers.”
Waren er meer van dit soort mensen?
“Toen wij drie maanden in het dorp woonden en ons dochtertje van vier net naar school ging, werd er op een middag op de deur geklopt. Ik deed open en er stond een mevrouw voor de deur met twee kleine kinderen. Ze vroeg: ‘Mogen wij jullie vrienden zijn?’ Ik deed de deur wijd open en zei: ‘Loop binnen’. We zijn bijzondere vrienden geworden. Zulke mooie Nederlandse mensen zijn belangrijk voor nieuwkomers.”
Wat bracht haar er toe aan te kloppen?
“Ze was een goed mens en ze wist en voelde dat we de taal nog niet machtig waren, dat we geen contacten hadden en dat we opnieuw wilde beginnen. Ze wilde met ons meeleven en tegelijkertijd kennis maken met een nieuwe cultuur en nieuwe mensen.’
Zo leerden jullie Nederland kennen?
“Ja. Maria stond een keer voor de deur met een bak vol zelfgemaakte oliebollen. En de ouders van onze andere vriendin kwamen met Sint-Nicolaas cadeautjes brengen aan onze dochter.” En niemand keek jullie boos of bang aan? Nee, dat heb ik nooit meegemaakt.”
Heeft u nog altijd contact met de mensen die u op weg hebben geholpen?
“Natuurlijk. Het jaar dat ik het boekenweekgeschenk had geschreven, heb ik Maria en Stef en hun kinderen meegenomen naar het Boekenbal in Amsterdam. Dat was een onvergetelijke belevenis. Het was bijzonder om te bedenken dat zij mij en mijn familie ooit Nederlands hadden leren spreken en nu met mij op het Boekenbal stonden. Zoiets is een sprookje.”
U zei onlangs in een interview in De Morgen dat het tegenwoordig voor nieuwkomers moeilijker is
hun plek te vinden in Nederland.
“Dertig jaar geleden waren ik en mijn gezin de enige nieuwkomers in het dorp. Nu worden er opeens driehonderd nieuwkomers in een dorp gestopt. Dat wekt angst. En ik begrijp die angst, die onzekerheid en die weerzin. Tijden zijn veranderd. En zowel de Nederlanders als de asielzoekers kunnen daar niet veel aan doen.”
En dus?
“Dus maken we moeilijke jaren door. Er komen veel mensen binnen en dat kost veel energie en geld. Dat wekt ongenoegen. Maar het is een fase. Het duurt nog dertig, veertig, vijftig jaar. De tijd zal alles goed maken. Ik geloof in de goede intentie van de Nederlanders, in het goede van de mens.”
En in de tussentijd bieden initiatieven als die van de Thuisgevers hoop?
“Ja. Daarom heb ik ook meteen gezegd dat ik ambassadeur wilde zijn. De Thuisgevers zijn als een klein lichtje aan het einde van een donkere tunnel. Wat de Thuisgevers doen, is heel belangrijk. Zij zijn het mooiste gezicht van Nederland. En dat wil ik laten zien. Ik wil hun stem verder en dieper laten klinken.”
— — — — — —
Wie is Kader Abdolah?
– Hij werd in 1954 in Iran geboren als Hossein Sadjadi Ghaemmaghami Farahani
– Als schrijver koos hij voor het pseudoniem Kader Abdolah, een eerbetoon aan zijn twee geëxecuteerde vrienden: Kader en Abdolah
– In 1988 kwam hij als politiek vluchteling naar Nederland. Eerst verbleef hij in een azc in Apeldoorn, later kreeg hij een huis toegewezen in een dorp bij Zwolle.
– Hij debuteerde in 1993 in Nederland als schrijver met de verhalenbundel De Adelaars. In 2005 brak hij door met Het huis van de moskee. Later volgden onder andere Papagaai vloog over de IJssel en Op zoek naar Ramona.